Daarbij krijgt ze een grote opdracht mee van de directeur: een voorstel uitwerken waarin de vierjarige opleiding teruggebracht wordt tot een driejarige. Die verandering heeft behoorlijke consequenties voor de aanstelling van haar teamleden en leidt tot onrust en de nodige weerstand, terwijl ze juist draagvlak nodig heeft om haar opdracht tot een goed eind te brengen.
Wat Damara ook erg onzeker maakt, is dat ze nog niet eerder leiding heeft gegeven. Ze gaat naarstig op zoek naar haar eigen leiderschapsstijl. Hierbij krijgt ze advies van haar vader en de directeur van de school, maar ze kan zich niet vinden in hun ‘ouderwetse' kijk op leidinggeven. Als de zaken zowel op school als privé volledig escaleren, komt Damara in contact met een bijzondere panda, die haar inspireert tot een andere kijk op leiderschap.
Speciaal voor deze preview kijk ik met Damara terug op haar bijzondere reis en stelde haar een aantal vragen:
Hoe was het voor je om jouw eigen verhaal zo terug te lezen?
‘Behoorlijk heftig. Vooral de confrontaties, daar kom ik niet echt lekker uit. Tijdens het lezen dacht ik: Waarom laat ik zo over me heen lopen? Waarom heb ik niet anders gereageerd in die situatie? Maar ja, dat is natuurlijk makkelijk praten achteraf.
Wel moest ik soms ook enorm lachen tijdens het lezen, zeker om sommige van mijn twijfelachtige keuzes...zoals die yogabroek met eenhoorns en die dramatische spijtbetuiging op de tweedaagse.'
Heb je jouw opdracht onderschat?
‘Absoluut. Als docent was het makkelijk om een mening te hebben over mijn teamleiders, eigenlijk konden die het nooit goed doen. Pas toen ik zelf die rol kreeg, besefte ik hoe lastig het is om de schakel te zijn tussen de directie en het docententeam. Draagvlak vinden bij het onderwijsteam voor een verandering die vanuit de directie wordt geïnitieerd, is sowieso moeilijk. Maar als die verandering ook invloed heeft op de inzetbaarheid van mensen, heeft hij ook consequenties voor hun privésituatie. En uit die onzekerheid komt dan onbegrip en weerstand voort. Dat snap ik wel, maar dat maakte mijn opdracht bijna onmogelijk om uit te voeren.'
Waar ben je terugkijkend trots op?
‘Dat ik in mijn zoektocht geprobeerd heb om dicht bij mezelf te blijven. Ik heb van mijn vader een duidelijk voorbeeld gekregen van hoe je leiding kunt geven, maar zijn leiderschapsstijl past niet bij mij als persoon. Daarnaast geloof ik niet dat zo'n harde manier van leidinggeven past bij het onderwijs, daar gaat het toch veel meer over met elkaar in gesprek gaan en de menselijke maat.'
Heb je ergens spijt van?
‘Niet echt, alles wat misging heeft uiteindelijk bijgedragen aan hoe ik me heb gevormd als teamleider. Maar als ik één ding moet kiezen, is het dat ik zo gefocust was op mijn eigen opdracht dat ik signalen van collega's gemist heb.'
Waarom zouden mensen dit boek moeten lezen?
‘Als teamleider van een vormgeefopleiding ken ik als geen ander de kracht van beelden. Maar wil je echt impact maken, dan is het zaak om verhalen te vertellen die emotie opwekken. Ik durf wel te stellen dat het jou als auteur gelukt is om mijn verhaal zo te vertellen dat je als lezer niet alleen een heel vermakelijk boek voor je hebt, maar dat je de leiderschapslessen beter onthoudt juist door het verhaal en de panda-metafoor.'
Over Raimke Groothuizen
Raimke Groothuizen werd op Radio 1 ‘de beste docent van de beste hogeschool van Nederland’ genoemd. Als bevlogen onderwijsprofessional weet met enthousiasme, humor en een licht rebelse aanpak zware materie op luchtige wijze bespreekbaar te maken op terreinen als: onderwijs, (persoonlijk) leiderschap, creativiteit en inspiratie.
