Soms kom je een boek tegen wat je wilt lezen, maar wat inspanning kost om het boek van kaft tot kaft door te nemen. Dit boek van Léon-Paul de Rouw en Chris Verhoef is een dergelijk boek. In de eerste hoofdstukken raakten beide schrijvers me bijna kwijt. Los van het feit dat er zinnen in het boek voorkomen die soms vijf regels beslaan, staan er ook irritante typefouten in. Het lijkt er op dat de schrijvers al schrijvende elke keer een verdieping aanbrengen in hun tekst of een onverwachte zijsprong maken omdat ze aan iets denken wat er ook nog bij moet. Het gevoel ontstaat dat er bij het opzetten van het boek onvoldoende aandacht is besteed aan de structuur van het boek. Heel sec staat in hoofdstuk 4 aan het begin heel krachtig wat een regiebureau zou moeten doen, namelijk: ‘Het regiebureau vervult een brugfunctie tussen de vraag vanuit de organisatie en het aanbod van de dienstverleners. Het regiebureau neemt de behoefte van de interne klanten over en vertaalt deze naar een SMART-geformuleerde opdracht voor de leveranciers.’ Het zal een lezer duidelijk zijn dat dat vraagt om bijzondere plaats van het regiebureau binnen de organisatie, dat expertise binnen het regiebureau noodzakelijk is en dat de juiste afstand moet blijven bestaan tussen de aanvrager en de dienstverlener om de rol goed te kunnen vervullen. Maar ook dat standaardvragen van klanten makkelijker zijn te verwerken dan niet-standaard klantvragen. Soms ontstaat de indruk dat wat wordt gepresenteerd ook niet volledig is. Bijvoorbeeld wordt er op blz. 88 gesproken over de RACI-matrix waarbij wordt verwezen naar: Responsibility (verantwoordelijk voor de uitvoering), Accountability (aanspreekbaar voor het resultaat), Consulting (adviserend) en Information (informerend). Ik mis hier echter de S binnen de meer bekende RASCI-matrix, namelijk die van Supportive (ondersteunend/ faciliterend). Zo ook wordt en op blz. 141 gesproken over een ‘sine qua non’, terwijl we dat normaal aanduiden als een ‘conditio sine qua non’. Bovenstaande voorbeelden geven aan dat schrijvers mogelijk onvoldoende zorgvuldig zijn geweest in de uitwerking van hun gedachtegoed. Kort en goed zou ik een geïnteresseerde lezer adviseren hoofdstuk 10 ‘Epiloog: regie moet je doen’ als eerste te lezen. Dat hoofdstuk bevat in feite een uitstekende samenvatting van het gehele boek. Mocht je daarna behoefte hebben om je verder te oriënteren dan lees je het betreffende hoofdstuk er over. Of het u waard is om dit boek te lezen zult u zelf moeten afwegen, ik ben daar minder zeker van.
Over Dick Bos
Dick Bos (1958) studeerde onder andere Rechten aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en Bedrijfskunde aan de NCOI Business School (MBA). Daarnaast voltooide hij naast tal van managementcursussen de opleiding tot gecertificeerd compliance officer bij het NIBE-SVV. Hij is nu werkzaam bij Rijkswaterstaat.
