Gedoe komt er toch

plezier en herkenning las ik het boek 'Gedoe komt er toch'. Ik begeleid veranderingstrajecten. Keer op keer proef ik angst voor gedoe. De directie verwacht (en krijgt dus) weerstand. De werkvloer vreest opnieuw niet gehoord te worden (terecht). Zo gezamenlijk een positief proces ingaan? Wie vreest de toekomst het meest, vraag ik me af. De kans is groot dat men probeert 'gedoe' te vermijden. Ruimte geven aan 'gedoe' is luisteren, vragen waar belemmeringen zitten, waar mensen bang voor zijn, wat ze willen ontwikkelen, welk perspectief ze zien. Dat geeft vertrouwen en samenwerking. 'Gedoe' hoort er bij. De auteurs stellen klassieke wijsheden aan de kaak, geven hun eigentijdse visie op veranderen. Mensen willen wel veranderen, maar niet veranderd worden. De kunst zit in de acceptatie van het probleem en niet in het verkrijgen van draagvlak. Droom met elkaar over oplossingen, ga aan de slag. Geen regels, wel afspraken op basis van principes. Stop de klassieke deling tussen denken en doen. In leerprocessen lopen ze dwars door elkaar heen. Blauwdrukdenkers hebben waarschijnlijk moeite met dit boek. Veranderaars die een trektocht prefereren boven een georganiseerde reis geeft het nieuwe energie, korte pijn en lang geluk. Speel met de letters van 'gedoe' en krijg het 'goede'.