eef een 7. In 'gedoe komt er toch' worden 'klassieke' wijsheden over organisatieverandering aan de kaak gesteld. Met vaak rake observaties worden ideeën als 'heldere doelstellingen', 'betrokkenheid van medewerkers' en 'draagvlak creëren' tegen het licht gehouden. Doel is om aan te tonen dat dit misvattingen zijn die echte veranderingen in de weg zitten. De kern van het betoog is vaak terug te voeren op een bekende wijsheid over veranderingsmanagement: zorg dat diffuse (onderhuidse) weerstand wordt omgezet in manifeste (uitgesproken) weerstand. Aardig aan het boek is dat het kan helpen een zekere kramp rond verandertrajecten te doorbreken, bijvoorbeeld door het inzicht dat conflicten een belangrijke en positieve rol kunnen spelen in organisaties. Wat minder sterk is, is dat niet écht antwoord gegeven wordt op de vraag hoe directeuren en managers hun organisaties kunnen veranderen; de pretentie waar het boek mee opent. Vaak wordt verwezen naar één concrete interventie: het organiseren van ('schoonmaak')conferenties om 'het gedoe' boven tafel te krijgen (gebaseerd op de Open Space technieken van Harrison Owen). In mijn ogen vooral een toevoeging op andere succesfactoren, geen vervanging daarvoor. Want waarom zouden bijvoorbeeld heldere doelen of betrokkenheid niet van belang zijn? Hoe modern een organisatie ook is: met alleen prettiger samenwerken kom je er niet. Al met al een boek van het type 'vliegtuiglectuur': aardig om in een paar uur uit te lezen. Met prachtige Sigmund-strips. Leuk om cadeau te geven aan (mede-)trekkers van een veranderingstraject.
Over Aty Boers
Aty Boers is directeur van opleidingsinstituut Coach Boulevard, organisatiekundige, coach en trainer. Ze is al meer dan 20 jaar betrokken bij grote verandertrajecten, op het raakvlak van business en ICT. Daarnaast is zij medeoprichter van adviesbureau Valuebridge.
