Vraag je nu het volgende af: is die persoon de grappigste figuur in jouw vriendenkring? (Waarschijnlijk niet, maar als je goed zou opletten, zou het je opvallen dat de persoon die je zoekt vaker lacht dan de meeste anderen.) Is die persoon de interessantste of slimste van jouw vrienden of kennissen? (Waarschijnlijker is dat je verwacht dat je jezélf wat slimmer zult voelen nadat je met deze persoon hebt gepraat, ook als hij of zij weinig inzichtelijks heeft gezegd.) Gaat het om de leukste of trouwste vriend? Geeft deze persoon de beste adviezen? (Zeer waarschijnlijk antwoord je: nee en nee, maar na het gesprek voel je je wel kalmer, meer gefocust en dichter bij de juiste keuze.)
Dus waarom laat deze persoon jou je zoveel beter voelen?
Het antwoord is: diegene doet supercommunicatie.
lerende gesprekken
‘Supercommunicators’ begrijpen – sommigen intuïtief, anderen door hard aan hun vaardigheden te werken – dat het scheppen van een band met iemand een wetenschap apart is. En in de afgelopen twintig jaar is er veel onderzoek verschenen waarin licht wordt geworpen op de vraag waarom sommige gesprekken zo goed en andere zo rampzalig verlopen. En wetenschappers zijn tot de conclusie gekomen dat iedereen zo’n supercommunicator kan zijn. Als we eenmaal inzicht krijgen in de vaardigheden die aan elke vorm van communicatie ten grondslag liggen, dan leren we beter te luisteren en ook om ons eigen verhaal overtuigender naar voren te brengen. Iedereen kan groeien in het maken van een connectie met anderen, een manager worden die goed luistert, een partner zijn die zijn zegje weet te doen zonder oude rekeningen te vereffenen. Door middel van lerende gesprekken kunnen we toegang krijgen tot een beter leven – voor onszelf, onze familie en onze collega’s – en leren te praten over wat er écht toe doet.
Praktijk
In Supercommunicatie dompel ik de lezer onder in gespannen gesprekken tussen artsen en patiënten, in tactieken van CIA-agenten voor het rekruteren van buitenlandse spionnen, in conversaties over rechtvaardigheid binnen het bedrijf Netflix en in de werkwijze van de scenarioschrijvers van de sitcom The Big Bang Theory. Al deze vormen van communicatie laten zien waarom sommigen zo goed in staat zijn zichzelf duidelijk te maken – en anderen te begrijpen. In Supercommunicatie nemen we een kijkje bij de beraadslagingen van juryleden tijdens een proces, de manier waarop relatietherapeuten echtparen proberen te redden en pogingen van NASA-psychologen om uit te zoeken welke astronauten emoties van anderen kunnen ‘lezen’.
Drie soorten gesprekken
De resultaten zijn verrassend: vaak is het belangrijker om aandacht te besteden aan iemands stemming en energieniveau dan aan wat diegene eigenlijk zegt. Het stellen van specifieke vragen zorgt er bijna vanzelf voor dat we ons opener opstellen. En het belangrijkste is dat er drie soorten gesprekken bestaan, die elk bepaalde vaardigheden vereisen.
Lichaamstaal
Bovendien zijn wetenschappers erachter gekomen dat we mensen beter begrijpen als we niet alleen aandacht besteden aan hun stem maar ook aan hun lichaamstaal. Ze hebben vastgesteld dat de manier waarop we een vraag stellen, vaak van groter belang is dan de inhoud van die vraag. En dat elk gesprek wordt beïnvloed door gevoelens, hoe alledaags of rationeel het onderwerp ook is.
Uiteindelijk gaat het bij Supercommunicatie om een eenvoudige maar krachtige waarheid: met de juiste strategieën en vaardigheden kan iedereen diepere en betekenisvollere banden met anderen creëren. Iedereen kan een supercommunicator worden. En het juiste gesprek op het juiste moment kan alles veranderen.
Over Charles Duhigg
Charles Duhigg studeerde geschiedenis aan Yale University en bedrijfskunde aan Harvard University. Hij schrijft voor The New York Times en woont in New York.
