Alles verandert voor Welmoed Groeneweg als haar carrière als consultant hapert bij het begin van de coronapandemie. Wat moet ze met haar plotselinge geldzorgen, tanende gezondheid, twee huizen vol spullen, die klemmende keukendeur en klimaatverandering? Ook dat nog!
Hoe is het zover gekomen dat ze geld en gemak belangrijker vindt dan gezondheid en vriendschappen? Wil ze bijdragen aan de wereld of juist rustig en simpel leven?
Ze volgt de levenslijn van haar familie tussen 1822 en 2048 - wat zijn de lessen uit het verleden - en kun je misschien ook leren van je nazaten? Hoewel - gaat de levenslijn wel door?
De Levenslijn is mijn eerste roman. Net zoals Welmoed werk ik als consultant - maar ik bén haar niet. Wel deel ik veel van haar zorgen en twijfels. Hoe is het zover gekomen dat velen van ons zich ongezond werken om hun rekeningen te betalen? Rekeningen voor dure huizen, auto’s en de vakanties die nodig zijn om te ontstressen? Hoe komt het dat we zoveel hebben, maar geen tijd voor onszelf en voor anderen? Het lijkt op dat cowboyspelletje: ‘Handen omhoog! Je geld of je leven?’
‘Ik was marketingmanager,’ zegt Hanno. ‘Ik draaide werkweken van zestig uur, bedacht campagnes om tuinsets te verkopen. Alles voor het tuingevoel, het genieten. Precies wat ik zelf miste. Ik had leuke collega’s, maar geen tijd om buiten te zijn, ik was doodmoe.’
Ik zie het om me heen; de werkdruk, de korte lontjes, de snelle oordelen:
‘Ik betaal de hypotheek van mijn kapitalistische salaris! Je leent mijn auto én je wilt je tweede huis houden. Jij doet aan greenwashing met je moestuindromen, want je leeft net zo kapitalistisch als ik. Wat vinden je hippievrienden daarvan?’
Óf we nemen elkaar de maat met een keuze uit twee uitersten: voor of tegen, kapitalist of hippie. Of we vermijden dat angstvallig, maar missen daarmee ook de betekenisvolle verbinding, het leren van elkaar. Ik merk het tijdens dinertjes, bij netwerkborrels, bij mijn werk in organisaties: we veroordelen of vermijden, maar verbinden niet echt.
Terwijl we juist in deze tijd van transities en polycrises de dialoog nodig hebben om oplossingen te vinden - een weg voorwaarts naar een leefbare toekomst. Trouwens, gaat die toekomst wel lukken?
‘De toekomst lijkt wel een filmscript. Ons tijdperk versnelt door fossiele brandstoffen, kapitalisme en technologie. We zijn hier gedropt, precies op het moment dat alle levens op het spel staan. Toeval of juist niet? Jeezz, nu denk ik net als Sjorsje....’
Welmoeds bet-bet-betovergrootvader worstelt met de industriële revolutie, Welmoeds oma beleeft het feest na de oorlog als alles mogelijk lijkt dankzij olie, plastics en persoonlijke vrijheid. De koelkast, tupperware, iedereen een auto! Welmoed baant zich een weg van 2020 naar 2048 - dwars door een turbulente transitie.
Als de wereld onleefbaar wordt door klimaatverandering, dan doen we niet alleen de toekomstige generaties onrecht, maar ook die uit het verleden. Want onze voorouders hebben zo hun best gedaan opdat wij het beter zouden krijgen.
Als consultant help ik organisaties met het ontwikkelen van een positieve organisatiecultuur en positieve impact. (Misschien ken je mijn boeken over organisatiecultuur en verandering). Al polariserend worden bedrijven neergezet als kapitalistisch kwaad - en soms klopt dat. Maar bedrijven kunnen veel bijdragen aan de transitie.
Alle partijen zijn nodig voor verandering: bedrijven, individuen, overheid en maatschappelijke organisaties. Er is geen geld én geen leven in een onleefbaar ecosysteem. Verandering is de enige constante - maar alle partijen veranderen nu te langzaam. Laten we bespreken wat er duurzamer kan en het vooral gaan dóen.
Laten we de levenslijn goed doorgeven. Daarom schreef ik deze roman.
Over Marcella Bremer
Marcella Bremer MScBA begeleidt organisaties en groepen met het ontwikkelen van een toekomstgerichte cultuur, toekomstscenario's, positieve doelen en helpt hen veranderen.
Ze is mede-oprichter van OCAI-online en Positive Culture Academy. Ze schreef boeken over organisatiecultuur, leiderschap en een roman over (klimaat)verandering: De Levenslijn.
