Er zijn meters boeken geschreven over talenten en talentontwikkeling. Maar waar het vaak om gaat is dat de persoon die een talent in zichzelf behuisd bewust moet zijn van zijn talenten en zich moet afvragen: ben ik in mijn huidige omgeving mijn talenten aan het benutten? Of anders gezegd: heb ik wel een twinkeling in mijn ogen als ik mijn werk doe? Voel ik een binnenpretje als ik weer naar mijn werk ga en met mijn collega’s aan de slag ga? Want als je doet waar je goed in bent, waar je energie uit haalt en waar je passie ligt dan weet je dat je in de ‘sweetspot’ van je ‘ikigai’ bent. Ik begrijp ook de criticaster. Ja maar het is niet realistisch om elke dag met een glimlach op je gezicht naar werk te gaan. Okay. Dat kan misschien niet elke dag. Maar de rode draad van plezier en professionaliteit in je werk herken je wel. Je gaat doorgaans voor je gevoel swingend naar je werk, uitzonderingen daargelaten. Wie-wil-dat-niet?
Stop met dingen doen waar je een hekel aan hebt
En toch zijn er zoveel mensen die ik dagelijks in mijn werk tegenkom en spreek die best veel ongenoegen uitstralen. Als het niet in de verbale communicatie is dan is het met hun lichaamstaal. De manier waarop ze hun werk doen is bijna mechanisch. Zonder enkele bezieling. De‘bedoeling’ van hun eigen werk is zoek. Als je ze vraagt wat ze doen binnen de organisatie beginnen ze over hun functieomschrijving. Dan weet je: het vuurtje is hier volledig geblust. Er is alleen een ‘reflex’ over van aangeleerde vaardigheden om de functie te kunnen bijbenen. Ik vind dat best irritant. Er is anno nu geen enkele reden voor mensen in dit land om dingen te doen waar ze een hekel aan hebben. Echt niet! Sterker nog, er is misschien een tekort aan mensen die hun talenten ten volle benutten.
Durf de toen waar je goed in bent
Ben je goed in dansen? Ga dansfilmpjes maken en deel ze op TikTok! Heb je passie voor computers, leer programmeren en ga in de IT werken. Heb je liefde voor koken, ga kook-filmpjes maken en deel je recepten. Ik garandeer je dat je 100 x gelukkiger gaat worden dan te blijven doen wat je doet omdat je gevangen zit in je eigen zekerheidswereld. En wie weet word je ook nog eens heel succesvol in jouw vak. Ja, het is eng om alle schepen te verbranden en te gaan voor je passie. Maar als je dat niet aandurft maar je wilt wel je passie volgen, stop met Netflixen en ga na je werk werken aan je passies.
Pijn
Waarom veel mensen gevangen blijven in hun - door zekerheden omgeven - omgeving is gebrek aan besef wat hun passie is, of gebrek aan pijn. Waarom zou je veranderen als je geen urgentie of pijn voelt? De twinkeling in je ogen heb je al een tijdje niet, maar je hebt tenminste een bestaanszekerheid. Dus waarom dan veranderen? Waarom ingewikkeld lopen doen als het simpel kan. Dat is waar. Maar realiseer je wel dat je een plek bezet houdt van iemand die wel een twinkeling in zijn ogen krijgt als hij de kans krijgt om jouw rol op te pakken?
Oprecht leiderschap helpt in je zoektocht
Je talent bevrijden is niet een halleluja proces. Het is een enorme zoektocht met veel onzekerheden waar veel pijn uit voorkomt en waar veel lef voor nodig is. Soms kan de leidinggevende van een uitgebluste medewerker juist een duwtje in de juiste richting geven in het talentbevrijdingsproces simpel door het gewoon te benoemen.
Beste Mark, het is me over een langere periode opgevallen dat je geen twinkeling in je ogen hebt zoals je dat voorheen had op jouw werk. Ik denk dat het goed zou zijn als wij een goed gesprek aangaan om dit samen te verkennen. Alleen door deze interventie ga je al een urgentie veroorzaken die kan leiden tot een geweldige uitkomst. Wees daar niet bang voor en toon leiderschap. Want als jouw waarneming klopt zal Mark je eeuwig dankbaar zijn.
